Οι επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης στις ζωές μας
Γράφει ο Λάμπρος Σπάθης
Γενικός Γραμματέας του Πράσινου Κινήματος
Ο κόσμος βρίσκεται στην αυγή μιας νέας πραγματικότητας. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι εδώ και φοράει τον μανδύα της επανάστασης που θα προσφέρει αναβαθμισμένα αγαθά και περισσότερες υπηρεσίες. Όμως, δεν ακούγονται πολλά για τις «κακές» αλλαγές που θα επιφέρει στον πολιτισμό μας.
Η μετάβαση σε αυτήν την νέα πραγματικότητα θα συμβεί με γρήγορους και βίαιους για τον άνθρωπο, τρόπους. Ο λόγος, μάλλον απλός. Όποιο κράτος -ή όποια επιχείρηση- μπορέσει πρώτο να ταυτοποιήσει και να εφαρμόσει τις δυνατότητες που προσφέρουν αυτά τα σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία θα αφήσει τα υπόλοιπα, σε επίπεδο παραγωγικότητας, πολύ πίσω. Ειδικά οι επιχειρήσεις που θα αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη, θα μπορέσουν να αποκτήσουν ένα ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και θα εκτοπίσουν από την αγορά επιχειρήσεις που δεν έχουν την ικανότητα να τις εκμεταλλευτούν έγκαιρα.
Αυτό όμως θα έχει ως συνέπεια ακόμα πιο μεγάλες, πιο ισχυρές εταιρείες, με μηδαμινό ανταγωνισμό απέναντι τους, γεγονός που θα αλλάξει ακόμα περισσότερο τους συσχετισμούς ισχύος μεταξύ κεφαλαίου και αγοράς εργασίας, προς όφελος πάντα του πρώτου. Οι μισθοί μοιραία θα συμπιεστούν προς τα κάτω, ενώ θα δημιουργηθούν έντονες μισθολογικές ανισότητες μεταξύ εξειδικευμένων και μη εξειδικευμένων εργαζομένων. Επίσης, όλη αυτή η μεταστροφή της οικονομίας που επιφέρει η τεχνητή νοημοσύνη σταδιακά θα καταργήσει και πολλά επαγγέλματα απ’ όλο το φάσμα της οικονομικής δραστηριότητας (βιομηχανία, τράπεζες, εμπόριο, κλπ.), χωρίς να αφήσει ανεπηρέαστα επαγγέλματα με εξειδίκευση όπως οι γιατροί και οι δικηγόροι.
Έτσι, όλοι οι επιχειρηματικοί γίγαντες βρίσκονται σ’ έναν αγώνα ταχύτητας, προκειμένου να ενσωματώσουν γρήγορα τα συστήματα της τεχνητής νοημοσύνης, προσδοκώντας αύξηση της παραγωγικότητας τους. Η εικόνα θα έχει ως εξής: περισσότερα λογισμικά – λιγότεροι εργαζόμενοι, μεγαλύτερα καλώδια – μικρότεροι μισθοί, μεγαλύτερα κέρδη – μικρότερα κόστη. Αυτά όλα θα συμβούν βίαια, χωρίς μέριμνα για τον άνθρωπο. Άνθρωποι χωρίς δουλειά ή κακοπληρωμένη δουλειά, μονίμως πίσω από τις εξελίξεις, με απαξιωμένες τις δεξιότητες τους .
Εδώ, πρέπει να ανοίξει μια συζήτηση, να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που να απλώνει ένα δίχτυ προστασίας στον άνθρωπο. Οι κοινωνικές αντιδράσεις θα είναι οργισμένες, χωρίς κανείς να γνωρίζει από πριν μέχρι πού αυτές θα φθάσουν. Κάποιοι λίγοι ωφελούνται και οι πολλοί ζημιώνονται. Εδώ στην Ελλάδα, τί λέμε γι’ αυτό που έρχεται; Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να ψελλίζουμε κάτι;
