Δίκαιη διανομή και παγκόσμια πρόσβαση στα εμβόλια COVID
Η πανδημία του κορωνοϊού μαίνεται σε όλο τον κόσμο εδώ και ενάμιση χρόνο. Η κρίση COVID -19 είναι υγειονομική κοινωνικοοικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Οι πιο ευάλωτοι χτυπήθηκαν πιο σκληρά και χωρίς υποστήριξη, μπορεί να βρεθούν σε απειλητικές για τη ζωή τους καταστάσεις. Η πανδημία έχει αναδείξει τις αδυναμίες στα παγκόσμια συστήματα υγείας. Ενώ χαιρετίζουμε το κάλεσμα του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel και άλλων παγκόσμιων ηγετών για την αναγνώριση της αντίληψης της «ΜΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ » προσέγγιση που συνδέει την υγεία των ανθρώπων, των ζώων και του πλανήτη μας1, βλέπουμε ακόμα χώρες που επιτρέπουν το βραχυπρόθεσμο, κοντόφθαλμο συμφέρον τους, να υπερισχύει της συνεργασίας και των μακροπρόθεσμων λύσεων. Ξέρουμε ότι η συνεργασία είναι ακριβώς αυτό που απαιτείται για την αντιμετώπιση αυτής της πανδημίας, ενώ η εστίαση και η ταχύτητα είναι επίσης κρίσιμοι παράγοντες. Στον τομέα των εμβολίων, όπως γενικά στον τομέα της καταπολέμησης της πανδημίας, είναι απαραίτητο να προωθηθεί καλύτερος συντονισμός μεταξύ των ευρωπαϊκών αρχών και των κρατών μελών της ΕΕ και ιδίως των αρμόδιων υπουργείων τους που είναι υπεύθυνα για τις πολιτικές υγείας.
Σε μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης, οι εθνικές κυβερνήσεις, οι διεθνείς οργανισμοί και οι φαρμακευτικές εταιρείες δημιούργησαν το απαραίτητο περιβάλλον για την ανάπτυξη εμβολίων. Μια ολόκληρη γκάμα αποτελεσματικών εμβολίων έχουν αναπτυχθεί σε χρόνο ρεκόρ. Αλλά αντί να διατεθούν ισότιμα και δίκαια στον παγκόσμιο πληθυσμό, βλέπουμε πλούσιες χώρες να κατρακυλούν σε εμβολιαστικό εθνικισμό Οι χώρες με υψηλό εισόδημα δεν πρέπει να υπερβάλλουν στην δέσμευση διαθεσίμων των εμβολίων σε ποσότητες πολύ πάνω από τις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού τους αλλά αντ ‘αυτού να προωθούν την αναδιανομή. Αυτές οι χώρες, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, έχουν δεσμεύσει πάνω από τις μισές διαθέσιμες παγκοσμίως ποσότητες εμβολίων παρόλο που αντιπροσωπεύουν μόλις το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Από τον Μάιο, περίπου δεκαπέντε χώρες έχουν χορηγήσει τουλάχιστον έναν εμβολιασμό σε πάνω από το 40% του πληθυσμό τους. Μια ομάδα κρατών μελών της ΕΕ έχει εμβολιάσει μεταξύ του 15-48% τον πληθυσμό της. Οι αναδυόμενες αγορές και οι αναπτυσσόμενες οικονομίες (EMDE) υστερούν πολύ , με λιγότερα από 3 ανά 100 άτομα να έχουν εμβολιαστεί από το Μάρτιο του 2021. Έχει αναφερθεί ότι η αργή και άνιση κατανομή των εμβολίων αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης νέων μεταλλάξεων του ιού, με κίνδυνο αυτές να είναι περισσότερο μεταδοτικές, πιο θανατηφόρες και κατά των οποίων τα τρέχοντα εμβόλια μπορεί να αποδειχτούν λιγότερο αποτελεσματικά.
Ως εκ τούτου, το ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ στηρίζοντας τους Ευρωπαίους Πράσινους, που με αναφορά στη δήλωση της Επιτροπής Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών για τον καθολικό προσιτό εμβολιασμό κατά της COVID-19, τη διεθνή συνεργασία και την πνευματική ιδιοκτησία, καθώς και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ζητάμε εμβολιαστική δικαιοσύνη, ενώ υποστηρίζουμε σθεναρά το καθήκον των ευρωπαϊκών χωρών να διασφαλίσουν τον εμβολιασμό στους πληθυσμούς τους. Ζητούμε επίσης τα ακόλουθα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα:
• Χώρες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και κυβερνήσεις της ΕΕ να λάβουν όλα τα δυνατά μέτρα ενίσχυσης της παραγωγής και διασφάλισης της καθολικής, δίκαιης πρόσβασης σε εμβόλια, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για πιο ανοιχτές και διαδικασίες αδειοδότησης περιορισμού των αποκλειστικοτήτων, τεχνολογικών πηγών και χρήσης ευελιξιών TRIPS, καθώς και άρση της αντίθεσης με την παραίτηση TRIPS και, επομένως, απελευθέρωση της προσωρινής παραίτησης από τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στα COVID-19 προϊόντα. Τα εμβόλια κορονοϊού έχουν καταστεί δυνατά με την υποστήριξη δημόσιων επενδύσεων άρα, αυτά τα εμβόλια πρέπει να αναγνωρίζονται ως δημόσιο αγαθό προς το συμφέρον δημόσιας υγείας
• Τερματισμός του εθνικιστικού εμβολιασμού: τα πλούσια κράτη παραβιάζουν τις υποχρεώσεις προς τη διεθνή συνεργασία και αλληλεγγύη με την δέσμευση υπερβολικών ποσοτήτων αδιαφορώντας για τις ανάγκες των ανθρώπων σε λιγότερο πλούσιες χώρες.
• Διεθνής συνεργασία για τη διασφάλιση της καθολικής δίκαιης πρόσβασης στον εμβολιασμό. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα, υποχρέωση για τα κράτη και ευθύνη για τις επιχειρήσεις. Καθολική και δίκαιη πρόσβαση στα εμβόλια επίσης σημαίνει να περιλαμβάνονται πρόσφυγες, οι αιτούντες άσυλο και μετανάστες χωρίς έγγραφα στα σχέδια διάθεσης εμβολίων.
• Άμεσες αποφάσεις σχετικά με τη μορφή του COVAX, του μηχανισμού κοινοποίησης εμβολιασμού της ΕΕ, πρόγραμμα δωρεών και πρόσθετες χρηματοδοτικές εισφορές απαιτούνται από την ΕΕ και τα κράτη μέλη
• Πλήρης διαφάνεια σχετικά με το πολιτική εμβολιαστικών προμηθειών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κρατών μελών, καθώς και για τις εταιρείες που εκδίδουν ανοικτές και μη αποκλειστικές άδειες παραγωγής, με δημοσίευση των όρων, των τιμών και των όρων αυτών των συμφωνιών. Επιπλέον, απαιτούμε διαφάνεια σε όλες τις χρηματοδοτήσεις της έρευνας και των δημόσιων συμβάσεων προμήθειας φαρμάκων στα Ευρωπαϊκά συστήματα υγείας, και από την ΕΕ να λάβει μέτρα για την αποδυνάμωση της ολιγοπωλιακής διαπραγματευτικής ισχύος της ιδιωτικής φαρμακευτικής βιομηχανίας.
• Διασφάλιση ότι οι τιμές είναι προσιτές και επιτρέπουν στις χώρες να προσφέρουν αυτά τα εμβόλια δωρεάν στα εμβολιαστικά κέντρα.
• Εταιρείες να ενταχθούν σε παγκόσμιους μηχανισμούς συνεργασίας όπως το C-TAP, επιτρέποντας τη γνώση και τεχνολογία να γίνει κοινό κτήμα. ·
• Δημόσιοι φορείς να διαδραματίσουν ρόλο στην προώθηση νέων δυνατοτήτων, διεύρυνση των τρεχουσών βιομηχανικών πλάνων, δεσμευτικών βιομηχανικών συνεργασιών, να συνδράμουν στον προγραμματισμό της εφοδιαστικής αλυσίδας, ενισχύοντας τον δημόσιο ρόλο στη βιομηχανία.
• Αύξηση της ευρωπαϊκής συμμετοχής σε πολυμερείς πρωτοβουλίες και οργανισμούς όπως ο Συνασπισμός Καινοτομιών Ετοιμότητας για την Πανδημία(CEPI) ή του ίδιου του ΠΟΥ, καθώς και σε όλους του φορείς που εργαζονται για την επίτευξη ενός πιο βιώσιμου συστήματος Ε & Α, αυξάνοντας τις χρηματοδοτήσεις.
• Προώθηση πρωτοβουλιών Ε & Α που βασίζονται σε νέα μοντέλα φαρμακευτικής έρευνας και ανάπτυξης που δεν στηρίζονται αποκλειστικά στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και παροχή κινήτρων για επιχειρηματικά μοντέλα που συνδέουν την δημόσια χρηματοδότηση της βίο-ιατρικής έρευνας στην κατεύθυνση αντιμετώπισης της φαρμακευτικής και ιατρικής τεχνολογίας ως δημόσιων αγαθών.
1 https://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2021/03/30/pandemictreaty-op-ed/
2 https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/35273
3 Για παράδειγμα: art. 12 Διεθνές σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, SDG 3 σχετικά με τη διασφάλιση υγείας και ευημερίας σε όλες τις ηλικίες, και SDG 10 σχετικά με τη μείωση των ανισοτήτων εντός και μεταξύ των χωρών.
Go Green με το ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ
