Θέλουμε την ενδυνάμωση των πολιτών με διαφάνεια σε όλα και παράλληλη βελτίωση του κράτους δικαίου, σε μια ενιαία Ευρωπαϊκή Ένωση.

Προσπαθούμε συνεχώς να αναπτύξουμε μια Ευρώπη που να ανταποκρίνεται στις παγκόσμιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε τον εικοστό πρώτο αιώνα. Η εξεύρεση λύσης μπορεί να γίνει μόνο ακούγοντας τις ανησυχίες και τις ελπίδες των πολιτών.

Η Ευρώπη είναι κάτι περισσότερο από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Είναι όλοι εμείς, ανεξάρτητα από το πού προερχόμαστε, πού πηγαίνουμε, τι μας αρέσει, τι αγαπάμε και τι θέλουμε να είμαστε. Είμαστε ενωμένοι στην πολυμορφία, βασισμένοι στις κοινές μας ευρωπαϊκές αξίες ελευθερίας, αλληλεγγύης και δημοκρατίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε για να εγγυηθεί την ειρήνη και να προωθήσει την ευημερία των πολιτών της. Έχει δημιουργήσει υπερεθνικά θεσμικά όργανα, ανέπτυξε μόνιμη συνεργασία μεταξύ των εθνών και λειτουργούσε ως άγκυρα σταθερότητας, απαράμιλλη στην ευρωπαϊκή ιστορία. Δίνει ελπίδα σε πολλούς πολίτες εντός της ΕΕ καθώς και σε γειτονικές χώρες.

Ως Πράσινοι, πιστεύουμε στην ανάγκη μιας συνεχώς στενότερης Ένωσης και θέλουμε να την κάνουμε πιο δημοκρατική, συναφής και χρήσιμη για τους πολίτες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θέλουμε η ΕΕ να επαναπροσδιορίσει, να αλλάξει τις πολιτικές και τις προτεραιότητές της προς μια Πράσινη Νέα Συμφωνία, να μεταρρυθμίσει και να εκδημοκρατίσει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων ώστε να εξαρτάται λιγότερο από τα κράτη μέλη και πιο κοντά στους πολίτες της.

Επομένως, είμαστε κατά των διαπραγματεύσεων που περιθωριοποιούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αποκλείουν τα εθνικά κοινοβούλια, τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό, καθώς με κάθε τέτοια συμφωνία οι πολίτες της ΕΕ εξακολουθούν να χάνουν την εμπιστοσύνη τους στο ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Το Ευρωπαϊκό Κόμμα των Πρασίνων ήταν το πρώτο ευρωπαϊκό κόμμα που ιδρύθηκε το 2004 και το πρώτο που εισήγαγε μια πρωταρχική διαδικασία για να επιλέξει τους κυριότερους υποψήφιους για ευρωπαϊκές εκλογές. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν μιλάμε μόνο για την ευρωπαϊκή δημοκρατία. Την ζούμε!


Για το μέλλον της Ευρώπης

Με την πανδημία COVID-19, η ανθρωπότητα περνά από μια από τις χειρότερες κρίσεις που έχει ποτέ βιώσει, μια κρίση που έχει ήδη κοστίσει εκατομμύρια ζωές, δεκάδες εκατομμύρια ανέργων, που έχει εμβαθύνει τις κοινωνικές ανισότητες,έχει  ενισχύσει τις πατριαρχικές δομές, δυσανάλογα, έχει επηρεάσει περιθωριοποιημένες ομάδες, γυναίκες και κορίτσια με σκληρά κερδισμένα  δικαιώματά τους, να βρίσκονται υπό απειλή, που έχει αναδείξει τις θανατηφόρες επιπτώσεις της καταχρηστικής εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων από το σημερινό παραγωγικό μοντέλο.

Για τους πολίτες στην ΕΕ, η κρίση έδειξε επίσης πόσο η έλλειψη ευρωπαϊκών μεταρρυθμίσεων τις τελευταίες δεκαετίες έβλαψε σε μεγάλο βαθμό την ικανότητά μας να δράσουμε γρήγορα προς το γενικό συμφέρον και πόσο επιβλαβείς ήταν οι εγωιστικές αντιδράσεις των κρατών μελών στην αρχή της κρίσης. Έχει αναδείξει, σε πολύ υψηλό βαθμό, ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν είναι αφηρημένη έννοια. Είναι μια πολύ συγκεκριμένη πραγματικότητα από την οποία εξαρτώνται ζωές.

Κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει τη στιγμή της κρίσης. Όμως, η πολιτική πλειοψηφία που διοικεί την Ευρώπη για δεκαετίες φέρει την ευθύνη για το ότι δεν έχει προωθήσει  μεταρρυθμίσεις που θα μας επέτρεπαν να την διαχειριστούμε καλύτερα. Μια Ένωση με περισσότερες αρμοδιότητες σε κρίσιμους τομείς, μια πιο αποτελεσματική διαδικασία λήψης αποφάσεων, περισσότεροι πόροι, καλά χρηματοδοτούμενες υπηρεσίες υγείας και κοινωνικών υπηρεσιών, ισχυρά κράτη πρόνοιας, ανθεκτικές κοινωνικές δομές, πατέντες και ερευνητικά συστήματα που θα έδιναν λιγότερα μονοπώλια σε πολυεθνικές για την επάρκεια του εμβολιαστικού προγράμματος,  επαναπροσέγιγιση βασικών οικονομικών τομέων θα ήταν αναμφίβολα πιο αποτελεσματική και πιο ανθεκτική.

Η πρωτοποριακή απόφαση για ίδρυση ενός ταμείου ανάκαμψης 750 δισ. ευρώ μετά την πανδημία, έδειξε ότι ορισμένα μακροχρόνια ταμπού όπως η ανάληψη ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους, όπως με τα κορονομόλογα ή η δημιουργία νέων ιδίων πόρων, μπορούν να ξεπεραστούν όταν υπάρχει πολιτική βούληση.

Μελλοντικές κρίσεις θα μας πλήξουν: κρίση υγείας, περιβαλλοντική κρίση, χρηματοπιστωτική κρίση, γεωπολιτική κρίση. Εξ ορισμού, οι κρίσεις απαιτούν ετοιμότητα και ανθεκτικότητα. Αν και παραμένουμε απασχολημένοι από την τρέχουσα κρίση και την ανάγκη να συγκρατήσουμε ένα νέο κύμα λοιμώξεων, πιστεύουμε επίσης ότι είναι απαραίτητο να προετοιμαστεί η μετά-Covid Ευρώπη.

Απαιτείται πολιτική βούληση τώρα. Ας μην περιμένουμε την επόμενη κρίση να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες αλλαγές. Τον επόμενο χρόνο, περισσότερο από το ένα τρίτο των πολιτών της ΕΕ θα ψηφίσουν. Με τις ερχόμενες εθνικές εκλογές στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ουγγαρία, την Τσεχία, τη Σλοβενία ​​και την Κύπρο, και την Ελλάδα, όποτε και αν γίνουν, οι προτάσεις μας μπορούν να αναδειχθούν και το ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ να εμφανιστεί ως εναλλακτική λύση κόντρα στο νεοφιλελεύθερο παραγωγικό status quo και τον αντιδραστικό λαϊκισμό, και μπορούν να αλλάξουν κατεύθυνση στην Ευρώπη και να την οικοδομήσουν καλύτερα.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης είναι μια ευκαιρία για να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος και να οικοδομήσουμε μια Ένωση κατάλληλη για το μέλλον και τις κοινές προκλήσεις της. Οι εμπειρίες στην Ιρλανδία και στη Γαλλία δείχνουν ότι οι συμμετοχικές ασκήσεις, όπου σε αντιπροσωπευτικά δείγματα πολιτών δόθηκε η εντολή – με την διαβεβαίωση ότι θα συνοδευτεί με συγκεκριμένες πράξεις – να δομήσουν εισηγητικές  προτάσεις σε συγκεκριμένα πολιτικά θέματα, ήταν θετικές και αξιοποιήθηκαν με το φιλόδοξο πακέτο 150 μέτρων που διατυπώθηκαν από τη Σύμβαση των Πολιτών για το κλίμα στη Γαλλία.

Για να είναι επιτυχείς οι συμμετοχικές διεργασίες, όπως ισχυριστήκαμε στην ανακοίνωσή μας, πρέπει να διασφαλιστεί η ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών, να είναι διαδικασίες χωρίς αποκλεισμούς και πάνω απ΄όλα, πρέπει να επιφέρουν πραγματικές αλλαγές. Γι‘ αυτό επιμένουμε να ενθαρρύνουμε και να προσφέρουμε στοχευμένη μάθηση και πληροφορίες για τους πολίτες, ώστε να επιτρέπονται οι πραγματική διαδικασίες συσκέψεων και συμμετοχής. Η συμβολή των πολιτών πρέπει να αναγνωριστεί καθ ‘όλη τη διάρκεια της διαδικασίας και να ενσωματωθεί στο τελικό έγγραφο της εκτελεστικής επιτροπής. Είναι η δέσμευση να δρομολογηθούν αλλαγές που θα κάνουν τους πολίτες πρόθυμους να συμμετάσχουν και που η δέσμευση των πολιτών θα διασφαλίσει την επιτυχία της διαδικασίας. Το ζήτημα της πολυγλωσσίας πρέπει να εξεταστεί δεόντως προκειμένου να καταστεί δυνατή μια πραγματικά ευρωπαϊκή συζήτηση. Θα πρέπει να εξεταστούν επιλογές όπως καλύτερα συστήματα αυτόματων μεταφράσεων μεταξύ των γλωσσών της ΕΕ.

Η πολιτική μας οικογένεια θα επενδύσει αυτή τη μοναδική ευκαιρία για να φέρει κοντά τους πολίτες και να διαμορφώσει το κοινό μας μέλλον. Κατά την επόμενη φάση, θα συνεργαστούμε με πολίτες και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών σε όλα τα επίπεδα για να διασφαλίσουμε ότι οι απαιτήσεις, οι ανάγκες και οι ιδέες τους αντικατοπτρίζονται ορθά στις συζητήσεις και θα λάβουν την προσοχή που τους αξίζει. Θα οργανώσουμε συζητήσεις και δράσεις για να θέσουμε τις κύριες προτάσεις μας σε δημόσια διαβούλευση. Θα συντονίσουμε την πράσινη πολιτική μας οικογένεια σε όλη την Ευρώπη.

Συγκεκριμένα, θα υπερασπιστούμε τις βασικές προτάσεις που μπορούν να προκαλέσουν ουσιαστική αλλαγή στην Ευρώπη:

 

Επενδύοντας στην οικολογική μετάβαση

 Η κοινωνία Post-Covid πρέπει να αντιμετωπίσει την κλιματική κρίση και να διασφαλίσει την κοινωνική δικαιοσύνη σε πλανητικό επίπεδο.

Πρέπει επίσης να αγωνιστούμε για τη δημιουργία μόνιμων επενδυτικών συστημάτων για το μέλλον βελτιώνοντας παράλληλα την οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωζώνης. Μια αντίδραση σε κρίσεις όπως το Ταμείο Ανάκτησης και Ανθεκτικότητας πρέπει να γίνει μόνιμη και να μετατραπεί σε Ταμείο Βιώσιμων Επενδύσεων που θα ενσωματωθεί στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό με πλήρη κοινοβουλευτική συμμετοχή και εποπτεία. Αυτό το ταμείο θα μας επιτρέψει να κάνουμε τις απαραίτητες επενδύσεις για να επιτύχουμε την ουδετερότητα του κλίματος και να επενδύσουμε στην υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική προστασία. Αυτή η επενδυτική στρατηγική πρέπει να συμβαδίζει με την ανανέωση βασικών τομέων της οικονομίας και μια ριζική αλλαγή παραδείγματος όταν πρόκειται στις εμπορικές και ανταγωνιστικές πολιτικές προκειμένου να καταστούν συμβατές με τους κλιματικούς στόχους, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι ο στόχος αυτών των κεφαλαίων θα επιτευχθεί, θα αξιολογηθεί και θα αξιοποιηθεί για μελλοντικά παρόμοια σχέδια ώστε να αποφευχθεί η διάθεση των πόρων από τα μέλη της ΕΕ σε άλλες επενδύσεις και να επιτραπεί ένα μαζικό Greenwashing για μεγάλες εταιρείες.

Μια Ευρώπη που προστατεύει τα θεμελιώδη δικαιώματα

Η ΕΕ είναι μια ένωση δικαιωμάτων και αξιών. Ωστόσο, το νομικό μας πλαίσιο δεν αντικατοπτρίζει πάντα αυτήν την αρχή. Οι Ευρωπαίοι πολίτες εξακολουθούν να μην απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και όταν τα δικαιώματα των γυναικών, τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, τα δικαιώματα των μειονοτήτων καθώς και τα δικαιώματα των ηλικιωμένων και των νέων υφίστανται επιθέσεις σε ορισμένα κράτη μέλη, η ΕΕ δεν διαθέτει πάντα αποτελεσματικά εργαλεία για την προστασία τους. Οι επιθέσεις κατά των θεμελιωδών δικαιωμάτων συμβαδίζουν συνήθως με επιθέσεις κατά του ευρωπαϊκού σχεδίου. Ο αγώνας για την «ενότητα στην πολυμορφία» δεν είναι απλώς ένα σύνθημα για την ΕΕ, είναι προϋπόθεση για την ύπαρξή της και πρέπει να ωθήσει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να αντιμετωπίσουν την ΛΟΑΤφοβία και τον ρατσισμό σε όλες τις μορφές τους. Γι ‘ αυτό πιστεύουμε ότι η ΕΕ πρέπει να είναι αρμόδια για την προστασία και την προώθηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, μέσω ενός πυλώνα δικαιωμάτων που κατοχυρώνεται στο πρωτογενές δίκαιο. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και τέτοια πρόσθετα δικαιώματα πρέπει να ισχύουν και για τις ενέργειες των κρατών μελών και οι πολίτες θα πρέπει να μπορούν να τα υπερασπίζονται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

 

Μια ισχυρότερη ευρωπαϊκή δημοκρατία

Για να διασφαλιστεί η ίση επιρροή στην ευρωπαϊκή πολιτική στους Ευρωπαίους πολίτες και ότι οι πολιτικές συζητήσεις είναι πραγματικά ευρωπαϊκές, ζητούμε τη δημιουργία μιας κοινής ευρωπαϊκής εκλογικής περιφέρειας, όπου μέρος των μελών του Κοινοβουλίου θα εκλεγούν σε ευρωπαϊκά ψηφοδέλτια το 2024. Εμείς πρέπει να διασφαλίσουμε την διαφάνεια και την συμμετοχή των πολιτών της ΕΕ στα θεσμικά μας όργανα. Κάθε ευρωπαίος πολίτης πρέπει να έχει όλες τις διευκολύνσεις για να συμμετάσχει στην πολιτική διαδικασία της ΕΕ προκειμένου να διευκολυνθεί η κατανόηση  των ευρωπαϊκών θεσμών από την ευρωπαϊκή κοινωνία. Επιπλέον, η ενθάρρυνση των ευρωβουλευτών να έχουν αυξημένη παρουσία σε κράτη μέλη εκτός των χωρών καταγωγής τους και του άξονα Βρυξελλών-Στρασβούργου θα μπορούσε να συμβάλλει στο να έρθει η ΕΕ πιο κοντά στους πολίτες της.

Η δημοκρατία πλήττεται επίσης από την εγωιστική συμπεριφορά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ψηφοφορία με ομοφωνία πρέπει να τερματιστεί σε βασικούς τομείς πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της φορολογικής πολιτικής, της κοινωνικής πολιτικής, της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και σε δημοσιονομικά θέματα.

Ταυτόχρονα, πρέπει να αυξηθεί η διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων και να μεταφερθούν ορισμένες νέες αρμοδιότητες στην ΕΕ , όπως σε θέματα υγείας, είναι απαραίτητο. Αυτό θα διασφαλίσει ότι η ΕΕ μπορεί να συντονίσει δράσεις, όπως η οργάνωση μεταφοράς ασθενών, η ανταλλαγή πληροφοριών και η λήψη αποφάσεων σχετικά με μέτρα όταν μια κρίση υγείας έχει διασυνοριακό αποτέλεσμα. Επιπλέον, απαιτείται περαιτέρω συντονισμός των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και καθορισμός ελάχιστων προτύπων, συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων

 

Προσαρμογή του τομέα της υγείας για το δημόσιο συμφέρον

Η προσβασιμότητα των υπηρεσιών υγείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το σύστημα δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, το σχέδιο έρευνας και ανάπτυξης και την οργάνωση της παραγωγής και του ανεφοδιασμού. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο τομέας της υγείας καθοδηγείται από το γενικότερο συμφέρον, η ΕΕ θα πρέπει να έχει καθοδηγητικό ρόλο, να συντονίζει τις προσπάθειες έρευνας και ανάπτυξης, την σύναψη δημοσίων συμβάσεων, να οργανώνει τις παραγωγικές ικανότητες, να μεταρρυθμίζει το καθεστώς δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και να ευθυγραμμίζει τις δημόσιες και ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Πρέπει να αντιμετωπιστεί το αυξανόμενο κενό υγείας που προκαλείται από την ανισότητα. Όλα τα κράτη μέλη πρέπει να υποχρεωθούν να προετοιμάσουν σχέδια δράσης με σαφείς κατευθύνσεις σχετικά με τον τρόπο κάλυψης αυτών των κενών.

 

Μια φεμινιστική ανάκαμψη

Η αγορά εργασίας κυριαρχείται σε μεγάλο βαθμό από το φύλο. Οι περισσότεροι τομείς της οικονομίας κυριαρχούνται κατά κύριο λόγο είτε από γυναίκες είτε από άνδρες, και μόνο σε λίγους τομείς υπάρχει αποτελεσματική ισορροπία. Η εργασία σε τομείς που απασχολούνται κυρίως γυναίκες είναι υποτιμημένη και ως εκ τούτου υποαμειβόμενη, συμπεριλαμβανομένου του τομέα πρόνοιας. Ταυτόχρονα, η απουσία προϋπολογισμού βάσει φύλου οδηγεί σε ανισόρροπες επενδύσεις σε τομείς που ωφελούν κυρίως τους άνδρες, με αποτέλεσμα την αύξηση των ανισοτήτων. Προκειμένου να στραφεί προς μια φεμινιστική προσέγγιση, η ΕΕ πρέπει να λάβει δεσμευτικά μέτρα για ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας, να διασφαλίσει την διαφάνεια στις αμοιβές και να εξασφαλίσει την ισότητα των φύλων σε όλες τις πολιτικές και δημοσιονομικές αποφάσεις προωθώντας τα μέτρα αυτά στα κράτη μέλη.

 

Η αλληλεγγύη που δεν σταματά με την ιθαγένεια της ΕΕ

Οι μεταναστεύσεις και οι εκτοπισμοί είναι μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις αλλά και ευκαιρίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να εφαρμοστεί ένας μόνιμος μηχανισμός για τη δίκαιη κατανομή των αιτούντων άσυλο, βάσει ενός συστήματος δύο σταδίων με θετικά κίνητρα για την ενίσχυση της αλληλεγγύης. Αυτό θα έκανε την πολιτική ασύλου της ΕΕ πιο ανθεκτική και θα συνέβαλε στην επίλυση της ανθρωπιστικής κρίσης στα ευρωπαϊκά σύνορα.

Η μεταναστευτική πολιτική πρέπει να μεταρρυθμιστεί ριζικά, βασιζόμενη σε θεμελιώδεις αλλαγές στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ, ιδίως όσον αφορά την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Ένας τέτοιος αναπροσανατολισμός θα πρέπει να βασίζεται σε αυξημένη συνεργασία και επενδύσεις σε αυτές τις περιοχές, αποφεύγοντας μετα-αποικιακά συστήματα. Επιπλέον, πρέπει να αναγνωριστεί η πραγματικότητα των μεταναστευτικών ροών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή. Μια εξωτερική πολιτική της ΕΕ που βασίζεται στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρέπει να διασφαλίσει ότι θα τερματιστεί ο θάνατος στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης παύσης των παράνομων πρακτικών επαναπροωθήσεων από τον Frontex.

 

Καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων με ένα δίκαιο και επαρκές φορολογικό σύστημα διασφάλισης αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Η μετα-covid ευρωπαϊκή οικονομία πρέπει να βασίζεται στη φορολογική και κοινωνική δικαιοσύνη. Η φοροαποφυγή στερεί τους δημόσιους προϋπολογισμούς από τα απαραίτητα κεφάλαια. Ευδοκιμεί χάρη στο φορολογικό ντάμπινγκ και την αδιαφάνεια. Γι ‘αυτό χρειαζόμαστε τη φορολογική σύγκλιση, μέσω ελάχιστων φορολογικών συντελεστών,  κοινές βάσεις και φορολογική διαφάνεια. Αυτό θα εξασφαλίσει πόρους  για την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση κοινωνικών και οικονομικών αδικιών, για επενδύσεις στην οικολογική μετάβαση, την εκπαίδευση και τις δημόσιες υπηρεσίες, την χρηματοδότηση οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών  και διασφάλιση ότι οι ψηφιακοί γίγαντες, θα πληρώνουν αποτελεσματικά φόρους. Μια μετα-covid Ευρωπαϊκή Κοινωνική Ένωση θα πρέπει επίσης να εγγυηθεί ότι όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες θα απαλλαγούν από τη φτώχεια διασφαλίζοντας κοινωνικά δικαιώματα και ελάχιστο εισόδημα καθώς και μισθούς που υπερβαίνουν το όριο της φτώχειας, σεβόμενοι πλήρως την ποικιλομορφία των μοντέλων της αγοράς εργασίας , για την καλύτερη εξισορρόπηση των κοινωνικών επιπτώσεων των εξωτερικών σοκ στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.

 

Προστασία του περιβάλλοντός με μια δίκαιη και βιώσιμη γεωργία

Η παροχή επαρκούς και ασφαλούς τροφής με οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμο τρόπο είναι μία από τις βασικές προκλήσεις του αιώνα. Για την αντιμετώπισή της, απαιτείται μια αλλαγή παραδείγματος και η Κοινή Γεωργική Πολιτική πρέπει να μεταρρυθμιστεί σε βάθος. Χρειαζόμαστε μια δίκαιη και βιώσιμη ΚΓΠ, στην οποία οι πληρωμές για τους μεγάλους γαιοκτήμονες καλύπτονται και που διασφαλίζει ότι οι μικροκαλλιεργητές μπορούν επίσης να επωφεληθούν από την οικονομική βοήθεια. Θέλουμε να δούμε επενδύσεις στην περιφερειακή παραγωγή τροφίμων, να μειώσουμε την απόσταση μεταφοράς τροφίμων, να σεβαστούμε την καλή διαβίωση των ζώων, να συνδέσουμε την αγροτική ανάπτυξη καθώς και να δεσμεύσουμε τις πληρωμές της ΚΓΠ σε φιλόδοξους περιβαλλοντικούς στόχους για να διασφαλίσουμε ότι η ΚΓΠ δεν θα βλάψει.

 

Ισχυρή φωνή της ΕΕ στην παγκόσμια σκηνή

Η ΕΕ πρέπει να προσπαθήσει να γίνει ένας πιο ανθεκτικός πολιτικός παράγοντας στην παγκόσμια σκηνή, ώστε να μπορεί να επιβάλλει τις αποφάσεις της και να υπερασπίζεται τις κοινές μας ευρωπαϊκές αξίες. Οι τρέχουσες γεωπολιτικές εξελίξεις και κρίσεις στον κόσμο που ενισχύονται από το covid-19 παροτρύνουν την ΕΕ να αναπτύξει περαιτέρω μια πραγματικά κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική ξεπερνώντας την ομοφωνία στο Συμβούλιο. Πρέπει να υπερασπιστούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία και το κράτος δικαίου, αλλά η ΕΕ δεν μπορεί μόνη της. Σε συνεργασία με τους εταίρους, της η ΕΕ πρέπει επομένως να προωθήσει τη διεθνή συνεργασία, τη συνδεσιμότητα και τις νέες πολυμερείς προωθήσεις.

Ως ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ και ως Ευρωπαίοι Πράσινοι, αγωνιζόμαστε για μια αξιόπιστη προοπτική ένταξης για τα Δυτικά Βαλκάνια, θέλουμε να επενδύσουμε περισσότερο στην Πολιτική Καλής Γειτονίας της ΕΕ και να αναζητήσουμε νέες φιλόδοξες εταιρικές σχέσεις  και περιφερειακές συνεργασίες.

Αυτό θα μας επιτρέψει επίσης να συνεργαστούμε για την καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης. Η προώθηση μιας παγκόσμιας Πράσινης Συμφωνίας ξεκινά από το τέλος μας: Αγωνιζόμαστε για πιο ποικίλες και μικρότερες αλυσίδες εφοδιασμού και μια βιώσιμη εμπορική πολιτική, ώστε να μην προκαλούμε πλέον περιβαλλοντικές ζημίες και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Go Green με το ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ


ΑΝΑΚΑΜΨΗ και ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ – για μια πραγματικά πράσινη και δίκαιη μετάβαση

Μπροστά στο σοκ που προκάλεσε σε όλους τους Ευρωπαίους η πανδημία COVID-19, η συμφωνία να συγκεντρώσουμε από κοινού 750 δισεκατομμύρια ευρώ και να τα επενδύσουμε στον κοινό σκοπό να καταστήσουμε τις κοινωνίες και τις οικονομίες μας ανθεκτικές για τις επόμενες γενιές αποτελεί θρίαμβο της ενότητας και της αλληλεγγύης έναντι του ανταγωνισμού και του ατομικού συμφέροντος.

Θα είναι, όμως,  η μεγαλύτερη σπατάλη συλλογικών οικονομικών πόρων στην ευρωπαϊκή ιστορία, αν δεν καταφέρουμε να δομήσουμε μια συντονισμένη προσπάθεια για την αξιοποίηση του ταμείου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας για τη διατήρηση του περιβάλλοντος από το οποίο εξαρτόμαστε και την άρση των εμποδίων στην κοινωνική συνοχή.

Η κρίση του COVID19 αποκάλυψε τις υπερεκτεταμένες γραμμές εφοδιασμού, τις ανεπαρκείς τοπικές παραγωγικές ικανότητες για ζωτικής σημασίας αγαθά, τρόφιμα και ενέργεια, τα υποχρηματοδοτούμενα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και κοινωνικής προστασίας και τα επιχειρηματικά μοντέλα με ελάχιστη ή καθόλου ικανότητα διατήρησης των θέσεων εργασίας ακόμη και όταν αντιμετωπίζουν αρκετά βραχυπρόθεσμη πίεση.

Η κρίση κατέδειξε επίσης τον κρίσιμο ρόλο του δημόσιου τομέα ως του  απόλυτου εγγυητή της ασφάλειας και τον προστάτη των κοινών μας συμφερόντων, καθώς και τους κινδύνους από την  υποχρηματοδότησή του,  μεταξύ άλλων και μέσω των άδικων φορολογικών συστημάτων, της υποστελέχωσης και ιδιωτικοποιήσεων που τροφοδοτούν επιζήμιες κοινωνικές ανισότητες.

Αυτή η τεράστια συλλογική οικονομική προσπάθεια πρέπει να αξιοποιηθεί υπεύθυνα για να καταστήσουμε το κοινωνικοοικονομικό μας σύστημα ανθεκτικότερο σε μελλοντικούς κλυδωνισμούς. Η επένδυση στην ανθεκτικότητα των κοινωνιών μας πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος της εφαρμογής του RRF. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί εάν τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ συνεργαστούν προληπτικά με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς σε επίπεδο ΕΕ και στις χώρες τους και – ιδιαίτερα σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο που είναι πιο κοντά στους πολίτες- και τους ενημερώσουν πλήρως, προκειμένου να εντοπίσουν και να υλοποιήσουν πραγματικά νέα και μεταρρυθμιστικά έργα.

Κατά τον σχεδιασμό, την αξιολόγηση και την εφαρμογή των εθνικών σχεδίων, τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πρέπει ή θα έπρεπε να έχουν λάβει ως απόλυτο ελάχιστο όριο τους στόχους που καθορίζονται στον κανονισμό RRF και να εμπλέκουν τα ενδιαφερόμενα μέρη σε όλα τα επίπεδα, καθώς και να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές σε επίπεδο ΕΕ.

Το ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ υποστηρίζοντας και το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα τους καλεί να αδράξουν αυτή την πιθανώς τελευταία ευκαιρία για να επιτύχουν τη μετάβαση στην περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα που απαιτούν οι πολίτες της ΕΕ.

Ως εκ τούτου, ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ υποστηρίζοντας το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα:

  1. υπενθυμίζει ότι η Επόμενη Γενιά της Ελλάδας και της ΕΕ και το RRF αντιπροσωπεύουν την πιο φιλόδοξη έκφραση αλληλεγγύης και ενότητας στην ιστορία της Ένωσης, όταν αντιμετωπίσουν την πρωτοφανή αναστάτωση της πανδημίας COVID19 και την υπαρξιακή απειλή της περιβαλλοντικής υποβάθμισης που έρχονται να προστεθούν στις επιζήμιες κοινωνικές συνέπειες των λανθασμένων πολιτικών λιτότητας στην Ελλάδα και όλη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.
  2. πιστεύει ότι οι μηχανισμοί που δημιουργούνται για την εν λόγω κατανομή των βαρών, οι οποίοι οδηγούν σε μετατόπιση της χρηματοδότησης του προϋπολογισμού της ΕΕ προς τους ίδιους πόρους και μακριά από το πολιτικό παιχνίδι ομηρίας των εισφορών και των εκπτώσεων του GNI, ανοίγουν το δρόμο για την αναγκαία ευρύτερη δημοσιονομική συνοχή της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και μια μόνιμη δημοσιονομική ικανότητα.
  3.  καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναπτύξει ταχέως, ήδη από το 2021, τους πόρους προκειμένου να δοθεί άμεση ώθηση στην πράσινη ανάκαμψη στην Ευρώπη και επιμένει, επομένως, ότι τα κράτη μέλη που δεν το έχουν πράξει ακόμη, πρέπει να επικυρώσουν ταχέως την απόφαση για τους ίδιους πόρους.
  4. καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να υπερβούν τους ελάχιστους στόχους που καθορίζονται στον κανονισμό RFF για θετικό και μεταρρυθμιστικό περιβαλλοντικό και κοινωνικό αποτύπωμα στα εθνικά τους σχέδια πράσινης ανάκαμψης. Η Ελλάδα με τις ελλειμματικές κυβερνήσεις από την μεταπολίτευση και μετά , έχει πολύ δουλειά προς αυτή την κατεύθυνση,
  5. επιμένει, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή των πολιτικών και η βέλτιστη αποτελεσματικότητα στη χρήση των κονδυλίων, ότι τα κράτη μέλη πρέπει να αξιολογούν το συνδυασμένο περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο όλων των πιθανών έργων και να δίνουν προτεραιότητα σε εκείνα που παρουσιάζουν ισχυρές συνέργειες. Η θέση του ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ για την ύπαρξη Κλιματικού Νόμου και Κλιματικού Προϋπολογισμού, είναι επίκαιρη όσο ποτέ,
  6. τονίζει ειδικότερα ότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα έργων που έχουν ήδη υλοποιηθεί για τη μείωση των εκπομπών και τη βελτίωση της βιοποικιλότητας, με σημαντικά κοινωνικά οφέλη, όπως νέες ποιοτικές και μακροπρόθεσμα βιώσιμες θέσεις εργασίας στις πράσινες βιομηχανίες του μέλλοντος, καλύτερη και πιο προσιτή στέγαση, καλύτερη δημόσια υγεία και καλύτερες ευκαιρίες αναψυχής
  7.  καλεί τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής να διασφαλίσουν ότι τα σχέδια ανάκαμψης τηρούν πιστά το γράμμα και το πνεύμα της. Σημειώνει, για παράδειγμα, ότι η επένδυση σε ιστορικά ανδροκρατούμενους τομείς χωρίς μέτρα μετριασμού μπορεί να επιδεινώσει τόσο το χάσμα απασχόλησης όσο και το χάσμα αμοιβών μεταξύ των δύο φύλων. Η απλή αύξηση του αριθμού των θέσεων εργασίας σε γυναικοκρατούμενα επαγγέλματα, όπως η φροντίδα και το λιανικό εμπόριο, δεν είναι αρκετή χωρίς ταυτόχρονη βελτίωση των αμοιβών και των συνθηκών.
  8. υπογραμμίζει, ειδικότερα, ότι τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πρέπει να εφαρμόζουν αυστηρά την αρχή “μη ζημίας” σε όλα τα έργα τους. Είναι αδιαπραγμάτευτο για το ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ και τους  Ευρωπαίους Πράσινους, ότι η αρχή αυτή πρέπει να τηρείται όχι μόνο όσον αφορά το περιβάλλον, όπως αναφέρεται ρητά στον κανονισμό RRF, αλλά και όσον αφορά την κοινωνική συνοχή.
  9. επιμένει ότι η Επιτροπή  διασφαλίζει ότι όλα τα εργαλεία και η υποβληθείσες εκθέσεις είναι διαθέσιμα και αποτελεσματικά ώστε να αξιολογείται προσεκτικά ότι οι επενδύσεις που επιλέγονται με κριτήριο ότι συμβάλλουν στους στόχους για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα το κάνουν στην πραγματικότητα, εστιάζοντας μόνο σε υποδομές που είναι απολύτως απαραίτητες για την επίτευξη του αναγκαίου μετασχηματισμού σε 100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.  Τονίζει, εν προκειμένω, τη σημασία των ορισμών που ορίζονται στην ενωσιακή νομοθεσία για το τι θεωρείται βιώσιμη επένδυση στον λεγόμενο κανονισμό “Taxonomy”.
  10.  απαιτεί από τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν τα κονδύλια του RFF για πραγματικά πρόσθετα έργα σύμφωνα με τον κανονισμό του RFFκαι όχι για να αποδεσμεύσουν κονδύλια που έχουν ήδη διατεθεί στους εθνικούς προϋπολογισμούς. Eπιμένει ότι η Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, στο πλαίσιο των αντίστοιχων ρόλων τους, παρακολουθούν τους εθνικούς προϋπολογισμούς παράλληλα με την εφαρμογή των σχεδίων του RFF για να διασφαλίσουν ότι αυτό δεν θα συμβεί.
  11. επιμένει, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί όχι μόνο ο αντίκτυπος αλλά και η δημόσια προβολή και ιδιοκτησία των έργων Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ώστε τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν αποτελεσματικά την αρχή της εταιρικής σχέσης στον προσδιορισμό, τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των έργων, διασφαλίζοντας την πλήρη συμμετοχή π. χ. περιφερειακών και τοπικών φορέων, κοινωνικών εταίρων, οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και ΜΜΕ, όπως απαιτείται ρητά από τον κανονισμό RRF , χωρίς συμβιβασμούς στην απαίτηση επίτευξης τουλάχιστον του 37% των δαπανών για την πράσινη μετάβαση και τουλάχιστον του 20% για την ψηφιακή μετάβαση.
  12.  τονίζει ότι, χωρίς πλήρη διαφάνεια και λογοδοσία προς τα ενδιαφερόμενα μέρη σε όλα τα επίπεδα – συμπεριλαμβανομένου της κοινωνίας, των κοινοβουλίων και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ – σχετικά με τη φύση, την πρόοδο και τα αποτελέσματα των έργων, των διαμεσολαβητών και των τελικών δικαιούχων, την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία τους το επενδυτικό πρόγραμμα υπό την ηγεσία του RRF θα υπονομευθεί σοβαρά. Υπογραμμίζει, ειδικότερα, την ανάγκη ουσιαστικού ρόλου και συνεργασίας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως τον άμεσο εκπρόσωπο των λαών της Ένωσης σε επίπεδο ΕΕ.
  13.  Επιμένει, ότι είναι σημαντικό για την αξιοπιστία της μαζικής κινητοποίησης κοινών χρηματοδοτικών πόρων στο πλαίσιο του RRF τα κράτη μέλη όχι μόνο να διασφαλίζουν την πλήρη γνωστοποίηση των τελικών δικαιούχων, αλλά και να εφαρμόζουν κατάλληλους μηχανισμούς για τον εντοπισμό και την καταπολέμηση της εκτροπής των κονδυλίων, ιδίως όταν τα κονδύλια καταχρώνται για την προώθηση στόχων που είναι ασύμβατοι με τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ και το κράτους δικαίου, και ότι οι υπεύθυνοι διώκονται στο μέγιστο βαθμό και στην περίπτωση που τα κονδύλια σπαταλώνται στην κακή διακυβέρνηση, με την επιβολή κατάλληλων κυρώσεων. Τονίζει ότι οι κυρώσεις για τέτοιες παραβάσεις και συναφή μέσα έννομης προστασίας δεν πρέπει να εμποδίζουν τα κονδύλια του RRF να φθάνουν σε νόμιμους δικαιούχους. Επιτρέπει την άμεση χρηματοδότηση των τοπικών κυβερνήσεων από την επιτροπή της ΕΕ, προκειμένου να αποτραπεί η άρνηση πρόσβασης των κυβερνήσεων σε κονδύλια της ΕΕ και του RRF στις πόλεις.
  14. θεωρεί απαραίτητο τα κράτη μέλη, που υποστηρίζονται ενεργά από την Επιτροπή, να εφαρμόσουν κοινωνικές και περιβαλλοντικές φορολογικές μεταρρυθμίσεις που αντιμετωπίζουν το φορολογικό χάσμα στην ΕΕ, το οποίο εξακολουθεί να ανέρχεται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, θεσπίζοντας νομοθεσία που εξαλείφει τον αθέμιτο ανταγωνισμό για τους φόρους μεταξύ των κρατών μελών, και την ανεύθυνη και προνομιακή κατεύθυνση των πόρων σε μεγάλες εταιρείες και τις ελίτ που μεταθέτουν το βάρος της χρηματοδότησης του αναγκαίου μετασχηματισμού στους λιγότερο πλούσιους και φορολογούμενους σε άλλες χώρες. Πιστεύει, εν προκειμένω, ότι η ΕΕ πρέπει να αξιοποιήσει την ευκαιρία που παρουσίασαν οι πρόσφατες πρωτοβουλίες των ΗΠΑ σχετικά με τους ελάχιστους παγκόσμιους φορολογικούς συντελεστές.
  15. προειδοποιεί για τον μείζονα και περιττό κίνδυνο για την οικονομική σταθερότητα, της απλής επαναφοράς του ισχύοντος πλαισίου της ΕΕ για την οικονομική διακυβέρνηση έως ότου αντιμετωπιστούν πλήρως οι κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ρήτρα διαφυγής θα πρέπει να παραμείνει σε ισχύ τουλάχιστον έως το 2023 και χωρίς να δρομολογηθεί σοβαρή μεταρρύθμιση των ισχυόντων δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ, ώστε να καταστεί δυνατή η αύξηση των επενδύσεων και να διασφαλιστεί η συμβατότητά της με την μακροπρόθεσμη περιβαλλοντική , κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα που είναι απαραίτητη για την επίτευξη ανθεκτικότητας

Go Green με το ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ