Το Πράσινο Κίνημα είναι αντίθετο στην κύρωση των τεσσάρων συμβάσεων μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και τριών εταιρειών για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογοναθράκων στη θαλάσσια Περιοχή 2 του Ιονίου Πελάγους και στις χερσαίες περιοχές της Άρτας-Πρέβεζας, Αιτωλοακαρνανίας και Βορειοδυτικής Πελοποννήσου. Η Ήπειρος έχει ήδη αποτελέσει πεδίο μίας σειράς αποτυχημένων ερευνών με απαρχή μία προσπάθεια το 1940 και μία τελευταία μόλις το 2001.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για το μέλλος των επόμενων γενεών και ταυτόχρονα βάζει σε κίνδυνο την ποιότητα ζωής και την ευημερία των πολιτών. Το εισοδημα των κατοίκων θα μειωθεί, τα περίφημα νερά κινδυνεύουν να μολυνθούν, το φυσικό περιβάλλον θα καταστραφεί, ο Τουρισμός θα υποστεί τεράστιο πλήγμα και η έντονη σεισμική δράση στην περιοχή υποκρύπτει τεράστιους κινδύνους. Είμαστε δίπλα στους φορείς και στις συλλογικότητες που αντιδρούν και αγωνίζονται για να σώσουν την Ήπειρο και το Ιόνιο.
10 βασικοί λόγοι που λέμε ΟΧΙ:
1. Η έκταση της περιοχής που παραχωρήθηκε για τις έρευνες και την πιθανή εκμετάλλευση είναι τεράστια για τα δεδομένα της Ηπείρου (αλλά και της Ελλάδας συνολικά) αφού ξεπερνά τα 4.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
2. Η περιοχή της Ηπείρου αποτελεί κομμάτι μιας από τις περιβαλλοντικά καθαρότερες περιφέρειες της Ευρώπης, με ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον και οικοσυστήματα υψηλής περιβαλλοντικής αξίας, σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας και απειλούμενα είδη προς εξαφάνιση. Εμπεριέχει ένα σημαντικό μέρος του «Εθνικού Πάρκου Β.Πίνδου» και 14 προστατευόμενες περιοχές του ευρωπαϊκού δικτύου Νatura 2000, από εκείνες των ποταμών Καλαμά και Αχέροντα έως την περιοχή του Γεωπάρκου της UNESCO. Η παραχώρηση της ελλοχεύει τον κίνδυνο σοβαρής καταστροφής δασών και διαταραχής των φυσικών οικοσυστημάτων.
3.Οι περιοχές έρευνας και πιθανής εκμετάλλευσης του Ιονίου περιέχουν ή γειτνιάζουν με πολύτιμα όσο και ευαίσθητα εθνικά πάρκα : Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου και Αιτωλικού που περιλαμβάνουν τις εκβολές του Αχελώου και τις Εχινάδες νήσους, Θαλάσσιο πάρκο Ζακύνθου, Εθνικό Πάρκο Στροφιλιάς Κοτυχίου, Εθνικό πάρκο Αμβρακικού βορειότερα. Γνωρίζουμε ότι κητώδη, θαλάσσιες χελώνες και βυθοί, μπορεί να δεχτούν πλήγματα ακόμη και κατά την διαδικασία της αναζήτησης και περισσότερο της έρευνας, λόγω των μεθόδων με χρήση σεισμικών κυμάτων.
4. Η προοπτική κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας στην Ηπειρο έχει καθοριστεί από δεκαετίες βάσει των φυσικών και πολιτισμικών της χαρακτηριστικών, της γεωγραφίας, της κλίμακας και του χαρακτήρα του ανάγλυφου, του κλίματος και του φυσικού και πολιτισμικού της πλούτου. Υπάρχει ποιοτική τουριστική δραστηριότητα, αμπελουργία και παραγωγή ποιοτικών, βιολογικών, τοπικών προϊόντων. Όλα αυτά κινδυνεύουν να αλλοιωθούν και να φτωχοποιηθεί ακόμα περισσότερο το εισόδημα των Ηπειρωτών. Θα χαθούν πολλές θέσεις εργασίας, πολλάπλάσιες από αυτές που ίσως δημιουργηθούν.
5. Οι περίφημες πηγές και τα νερά της Ηπείρου κινδυνεύουν σοβαρά να μολυνθούν. Σύμφωνα με τη Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) μπορεί να περιέχουν ποσότητες πετρελαίου, τοξικές ουσίες και βαρέα μέταλλα καθώς και ραδιενεργά στοιχεία, τα απόβλητα πρέπει να πηγαίνουν σε ΧΥΤΑ, ενώ θα υπάρχουν και εκπομπές αερίων ρύπων.
6. Στο Ιόνιο, ο πολλαπλασιασμός ενδεχομένων εξορυκτικών γεωτρήσεων, εφόσον η έρευνα αποδώσει αποτελέσματα, θα πολλαπλασιάσει τις επιπτώσεις και την πιθανότητα κινδύνων για τα θαλάσσια οικοσυστήματα, τα ιχθυαποθέματα και τον τουρισμό.
7. Η έρευνα και η εξόρυξη υδρογονανθράκων είναι μια επιλογή υψηλής σημασίας που όμως υπηρετεί ένα ενεργειακό σχεδιασμό που στρέφει το βλέμμα του στο παρελθόν, στην εποχή του άνθρακα. Το μέλλον στηρίζεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και την ενεργειακή αποδοτικότητα. Εκεί πρέπει να επενδύσουμε τα κεφάλαια του ενεργειακού τομέα και όχι σε στερεές, υγρές ή αέριες μορφές υπεδάφιου άνθρακα. Αυτό δεν το επιβάλλει μόνο η Συνθήκη του Παρισιού για το Κλίμα (2015) αλλά και στρατηγικές επιλογές πολλών χωρών. Την ώρα που ακόμα και η Σαουδική Αραβία έχει ανακοινώσει ότι σταδιακά αφήνει το πετρέλαιο και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων και κοιτά την ηλιακή ενέργεια, η Ελλάδα αντί να κοιτά το μέλλον επενδύει σε τεχνολογίες και πρακτικές του παρελθόντως.
8. Η σεισμικότητα της Ελλάδας καταστά αυτομάτως επικίνδυνη για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον οποιαδήποτε συζήτηση για τις εξορύξεις. Η περιοχή του Ιονίου πελάγους δεν είναι απλά μια περιοχή με σεισμούς αλλά η πλέον σεισμογενής περιοχή της Ευρώπης . Το ίδιο ισχύει και για την Ήπειρο, όπου ο κίνδυνος για μία μεγάλη κοινωνική και περιβαλλοντική καταστροφή είναι μεγάλος.
9. Είναι η απόλυτη καταστροφή για τον Τουρισμό που είναι η μοναδική βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Η εξόρυξη υδρογονανθράκων, και ιδίως η θαλάσσια, συνεπάγεται σοβαρούς περιβαλλοντικούς κινδύνους και σοβαρά ατυχήματα που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την τουριστική βιομηχανία στην οποία επενδύουμε τόσες ελπίδες για την οικονομική μας ανάκαμψη.
10. Ανησυχίας προκαλεί και το ενδεχόμενο μείωσης των μέτρων ασφαλείας για λόγους συγκράτησης κόστους (όπως έγινε με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα στον Κόλπο του Μεξικού), λόγω των σχετικά χαμηλών τιμών πετρελαίου, σε συνδυασμό με το πολύ μεγαλύτερο κόστος εξόρυξης.
Για όλους αυτούς τους λόγους (και για πολλούς ακόμα που μπορούν να εξειδικευτούν) λέμε καθαρά «Οχι» στην επιλογή αυτή, που εφαρμόζεται από τον Υπουργό κ.Σταθάκη, η οποία όμως αποτελεί συμβατική υποχρέωση των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Καταδικάζουμε την πολιτική αυτή. Η εξόρυξη υδρογονανθράκων αποτελεί επιλογή που οικονομικά και περιβαλλοντικά ανήκει ξεκάθαρα στο παρελθόν. Παράλληλα δηλώνουμε ότι θα είμαστε παρόντες τόσο στο δημόσιο διάλογο και τη μάχη για μια αειφορική εθνική πολιτική ενεργειακών επενδύσεων – που δεν έχουμε σήμερα – αλλά και στη μάχη για τον απόλυτο και πολλαπλό έλεγχο της τήρησης των μέτρων ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου και του Ιονίου και σε όσες εξορύξεις προχωρήσουν στην υπόλοιπη Ελλάδα.
ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ
Παίρνουμε Θέση — Η Πολιτική στην Πράξη
