Τα ρέματα-υγρότοποι αποτελούν σημαντικότατο φυσικό πόρο και σημαντικό παράγοντα της οικολογίας και της οικολογικής και πολιτισμικής μνήμης των περιοχών που διασχίζουν και διασύνδεουν
Τα ρέματα δεν είναι μόνο γεωμορφές, που είναι αποτελέσματα γεωλογικών και υδραυλικών δράσεων, δεν είναι μόνο συλλέκτες της επιφανειακής απορροής και παράγοντες διαμόρφωσης τοπίων μέσω των διαδικασιών διάβρωσης – απόθεσης των φερτών υλικών. Είναι υγρότοποι και οικότοποι που φιλοξενούν πολλά και διάφορα είδη μικροχλωρίδας και μικροπανίδας, είναι συντελεστές διαμόρφωσης μικροκλίματος – θερμοκρασίας και υγρασίας – των περιοχών που διασχίζουν, είναι φυσικοί αεραγωγοί και παράγοντες καθαρισμού της ατμόσφαιρας και εμπλουτισμού της με οξυγόνο, εμπλουτίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα και συμμετέχουν στον έλεγχο των πλημμυρικών φαινόμενων και, από πολεοδομικής σκοπιάς, αποτελούν μοναδικές ευκαιρίες ανάπλασης οικιστικών ιστών και επιστροφής τους στην λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση και στη φύση..
H έννοια του ρέματος παραμένει συνυφασμένη ακόμη και σήμερα σχεδόν με:
* εστία μόλυνσης και στοιχείου ξένου και βλαπτικού για το αστικό περιβάλλον που πρέπει να καλυφθεί και να εξαφανιστεί,
* εργαλείο κερδοσκοπίας γης,
* έδρα ανάπτυξης συγκοινωνιακών γραμμών,
* τόπο εναπόθεσης απορριμμάτων,
* αγωγό ομβρίων, συχνά λυμάτων,
Με την πάροδο του χώρου και κυρίως σε επίπεδο οικιστικού ιστού, η συντριπτική πλειοψηφία των ρεμάτων κακοποιήθηκε βάναυσα ή και εξαφανίστηκε και ο ιστός που σχημάτιζαν στο πλαίσιο της λεκάνης απορροής σχεδόν εξανεμίστηκε. Μόνο στην Αττική απομένει να λειτουργεί ακόμη φυσιολογικά μόλις το 10% των ρεμάτων που λειτουργούσαν μέχρι το πρώτο τέταρτο του 19ου αιώνα.
Το Πράσινο Κίνημα πιστεύει ότι τα ρέματα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως οικοσυστήματα και όχι μόνο ως αγωγοί του νερού. Σε όλο τον προηγμένο κόσμο γκρεμίζουν τους κυβόλιθους και δημιουργούν περιοχές φυσικής κληρονομιάς και υγροτόπων που χαίρονται οι πολίτες. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να λειτουργήσουν και οι διαχειριστικοί χάρτες υδάτων της χώρας μας. Ταυτόχρονα πρέπει να γκρεμιστούν και να απομακρυνθούν όλες οι αυθαίρετες κατασκευές πάνω στα ρέματα. Οι τραγικές συνέπειες στην περίπτωση της Μάνδρας καταδεικνύουν ότι οι όποιες μικροκομματικές πολιτικές επιφέρουν τεράστιες καταστροφές. Είμαστε υπέρμαχοι μίας σύγχρονης, αειφορικής, πολιτικής αναφορικά με την διαχείριση της φύσης. Μιας πολιτικής που θα αντιμετωπίζει με φυσικό τρόπο μία σοβαρή αντιπλημμυρική προστασία. Γιατί τα ρέματα είναι η κληρονομιά προς τα παιδιά μας.