Γράφει ο Θανάσης Ακρίβος, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής και Οργανωτικός Υπεύθυνος Αττικής του Πράσινου Κνήματος
Οι κάτοικοι των αστικών περιοχών συχνά αναζητούν τα βουνά για φρέσκο αέρα και ηρεμία, δεν είναι όμως γνωστό πως πολλοί ορεινοί όγκοι έχουν ανάγκη πλέον από ανακούφιση από σύγχρονες δραστηριότητες που προκαλούν βιώσιμες περιβαλλοντικές ζημίες. Οι πιέσεις από τον τουρισμό, την ανάπτυξη, τη ρύπανση, την αποψίλωση, την αλλαγή του κλίματος και άλλες δυνάμεις καταστρέφουν μόνιμα το τοπίο πολλών οροσειρών, με σοβαρές επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο. Σημαντικές συνέπειες ενδέχεται να περιλαμβάνουν λειψυδρία και αυξημένες φυσικές καταστροφές όπως, κατολισθήσεις, χιονοστιβάδες και καταστροφικές πλημμύρες.
Παγκοσμίως τα βουνά και τα υψίπεδα καλύπτουν το ένα τέταρτο της γήινης επιφάνειας της γης και αποτελούν την κύρια πηγή νερού για το ήμισυ του συνόλου των ανθρώπων που κατοικούν στον πλανήτη μας.
Πόσο έχουμε συνηθίσει την εικόνα των βουνών στην περιοχή του Λεκανοπεδίου! Τα αγαπητά αυτά βουνά μας βρίσκονται και αυτά υπό περιβαλλοντική πίεση που οδηγεί σε μια σταδιακή καταστροφή το οικοσύστημά τους. Η φωτιά της Πάρνηθας είναι μόνο ένα παράδειγμα των αποτελεσμάτων της ανθρωπογενούς πίεσης αυτής.
Όμως οι ενδείξεις είναι ότι η νέα πρόκληση, όταν έρθει, μπορεί να είναι μεγαλύτερη από πριν. Ο παράγοντας που αλλάζει τα δεδομένα, είναι η κλιματική αλλαγή. Ήδη, τα σημάδια της είναι εμφανή στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας. Βλέπουμε τη χαλέπιο πεύκη να αγγίζει υψόμετρα που παλιότερα, λόγω του ψύχους, δεν άγγιζε, η κλιματική αλλαγή παρουσιάζει τεράστιες προκλήσεις για όλα τα δάση της Ελλάδας και της Μεσογείου συνολικά.
Η πρόκληση βέβαια δεν αφορά μόνο την Πάρνηθα, αλλά και όλα τα δάση της χώρας. Για να προετοιμαστούμε για τον κίνδυνο αυτό, χρειάζεται να αλλάξει η νοοτροπία στη διαχείριση των δασών μας και να πάρουμε μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Χρειάζεται να δοθεί πολύ μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη των πυρκαγιών και όχι μόνο στον μηχανισμό καταστολής.
Η Πάρνηθα έχει και μια ιδιαιτερότητα που την ξεχωρίζει, την χλωρίδα της, μια ιδιαίτερη κατηγορία φυτών της Πάρνηθας είναι τα σπάνια και απειλούμενα είδη, τα οποία αξίζουν ιδιαίτερη προσοχή και προστασία. Αυτά είναι: η άσπρη παιώνια,ο κόκκινος κρίνος,η κόκκινη τουλίπα,η τουλίπα η βοιωτική και ο έβενος του Sibthorp.
Tα φυτά αυτά αποτελούν μέρος της φυσικής κληρονομιάς της Πάρνηθας και είναι πολύ σημαντικό εμείς οι απλοί επισκέπτες του βουνού να τα γνωρίζουμε και να τα προστατεύουμε, όχι μόνο επειδή είναι σημαντικό οι μελλοντικές γενιές να τα γνωρίσουν, αλλά και επειδή αποτελούν ζωντανά μνημεία της φύσης.
Υπάρχουν πολλοί αρμόδιοι με αποτέλεσμα την επικάλυψη αρμοδιοτήτων και σαν αποτέλεσμα τα βασικά εργαλεία διαχείρισης όπως κτηματολόγιο, δασολόγιο, δασικοί χάρτες, χαρτογράφηση και ομαδοποίηση βλάστησης, λείπουν.
Είναι γνωστό πως μεγάλος αριθμός εμπρησμών ξεκινάει για αλλαγή χρήσης γης και τελικά οι πολτικές που εφαρμόζονται εν τέλει ευνοούν τους καταπατητές. Το Πράσινο Κίνημα είνα εδώ για να παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο. Και ο αγώνας για την Πάρνηθα, όπως και των άλλων ορεινών όγκων, θα είναι διαρκής…