Η παρέμβαση του Ν. Καραμπάση στην πολιτική εκδήλωση της Πράσινης Αριστεράς
“Είναι όρος επιβίωσης για το λαό μας, για τα παιδιά μας, μια σύγχρονη ανανεωτική αριστερά με οικολογικό πρόσημο”
Ο Εκπρόσωπος Τύπου του Πράσινου Κινήματος Νίκος Καραμπάσης τοποθετήθηκε στην πρόσφατη πολιτική εκδήλωση που διοργάνωσε η Πράσινη Αριστερά με θέμα “Η Ανανεωτική Αριστερά, σήμερα”.
Στην παρέμβασή του ο κ. Καραμπάσης, αρχικά προσέγγισε τον όρο «ανανεωτική αριστερά» και σχολίασε τα όσα έγιναν στο παρελθόν καταλήγοντας σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Στη συνέχεια υπογράμμισε το τι οφείλει να κάνει η σύγχρονη ανανεωτική αριστερά και χαρακτηριστικά δήλωσε: ” Είναι όρος επιβίωσης για το λαό μας, για τα παιδιά μας μια πραγματικά σύγχρονη ανανεωτική αριστερά με οικολογικό πρόσημα και αποτύπωμα, που με όραμα, σχέδιο και τους κατάλληλα εκπαιδευμένους ανθρώπους και στελέχη, θα μπει σε αυτή τη μάχη, της οποίας το γήπεδο έχει στηθεί από τους αντιπάλους και ήδη θερίζουν.”
Αναλυτικά, η παρέμβαση του Εκπροσώπου Τύπου του Πράσινου Κινήματος Νίκου Καραμπάση στην πολιτική εκδήλωση της Πράσινης Αριστεράς έχει ως εξής: “Θα μου επιτρέψετε να προσεγγίσω τον όρο «ανανεωτική αριστερά» λέγοντας ότι για μένα η αριστερά ως πολιτικός όρος (και κοινωνικές δυνάμεις) είτε εκφράζει τις «λαϊκές δυνάμεις» σε μια αμεσοδημοκρατική προσέγγιση με όρους κάθε φορά πραγματικούς και ρεαλιστικούς σε κάθε εποχή και τόπο, είτε είναι καμουφλάζ άλλων δυνάμεων και επιδιώξεων – όπως ακριβώς συνέβη σε αυτό που αποκαλέσαμε «υπαρκτό σοσιαλισμό» ή και «κομμουνισμό».
Η αποκαλούμενη «δικτατορία του προλεταριάτου» στην πράξη αποδείχτηκε ένα στυγνό ολιγαρχικό καθεστώς στο όνομα του λαού, χωρίς το λαό. Η ιστορία των τελευταίων 300 χρόνων μέσα στα οποία δημιουργήθηκε το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο καλούμαστε να ζήσουμε και να δημιουργήσουμε, είναι φανερό ότι βρίσκεται σε αποδρομή και κάτι νέο πρόκειται να γεννηθεί. Ξεκίνησε για την ακρίβεια. Όπως και πριν, έτσι και τώρα, το προβάδισμα το έχουν «οι έχοντες και κατέχοντες». Η μπουρζουαζία. Οι αγορές. Το χρήμα. Ο καπιταλισμός ως ιμπεριαλιστική ιδεολογία δεν μονοπώλησε μόνο τα μέσα παραγωγής αλλά τα προσάρμοσε σε πολύ μεγάλο βαθμό στις νέες παγκοσμιοποιημένες ανάγκες του.
Το έθνος – κράτος υπέστη ήδη μια συντριπτική ήττα σε αυτόν τον πόλεμο της παγκοσμιοποιημένης κοινωνικής μεταλλαγής που προετοιμάζεται πολύ προσεκτικά στο παρασκήνιο εδώ και κάποια χρόνια από τις παγκόσμιες ελίτ, ώστε σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη μας να είναι ήδη πολύ αργά – για παράδειγμα στις ΗΠΑ, την Μεγάλη Βρετανία, την Γερμανία, την Γαλλία. Σε αυτό που αποκαλούμε «ανεπτυγμένη δύση». Και το φαινομενικά οξύμωρο είναι ότι οι πιο μαύρες, αντιδραστικές και αντιλαϊκές δυνάμεις έχουν ενδυθεί ονόματα όπως «δημοκρατικοί» «προοδευτικοί» και άλλα τέτοια. Η επικοινωνιακή καταιγίδα της διαστρέβλωσης των όρων που κάποτε χρησιμοποιήθηκαν και έλαμψαν από πραγματικά δημοκρατικά και προοδευτικά κινήματα και προσωπικότητες, γίνεται στα πλαίσια της παραπλάνησης και τη σύγχυσης των λαϊκών δυνάμεων. Ώστε να αργήσουν πολύ να αντιληφθούν τι συμβαίνει. Και όταν το αντιληφθούν να είναι πολύ αργά για να αντιδράσουν σωστά και αποτελεσματικά.
Τα λεγόμενα fake news δεν αποτελούν ένα απλό σύμπτωμα της εποχής μας που γέννησε το διαδίκτυο με τα λεγόμενα social media αλλά είναι πλέον στρατηγική επιλογή του συστήματος, που έχει εξαπολύσει τα Troll του για να κάνουν «κουρκούτι» το μυαλό μας, δηλαδή χυλό.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα που έρχεται καταπάνω μας – θα έλεγα σαν μαύρος καβαλάρης – αν και ακόμη νομίζω δεν έχουμε δει σχεδόν τίποτα από αυτό τον ανελέητο παγκόσμιο κοινωνικό – οικονομικό πόλεμο που ξεκίνησε από τις ελίτ σε βάρος των λαϊκών δυνάμεων – αυτό που λέμε 4η βιομηχανική επανάσταση, εντούτοις αρχίζουμε να το νιώθουμε στο δέρμα μας. Ένα τσουνάμι που θα σαρώσει όλες τις εργασιακές σχέσεις που γνωρίζουμε και προφανώς το εκπαιδευτικό σύστημα όπως είναι δομημένο σήμερα και κατ’ επέκταση τις θεσμικές δομές της πολιτείας όπως τις γνωρίζουμε. Το καθήκον της σύγχρονης ή ανανεωτικής Αριστεράς αποκτά λοιπόν τεράστια σημασία, πρακτική σημασία. Είναι θέμα επιβίωσης των λαών. Φυσικά και του δικού μας.
Η σύγχρονη ανανεωτική αριστερά οφείλει να αφουγκραστεί σωστά αυτό το τσουνάμι που έρχεται και να οργανώσει όχι μόνο αμυντικά σχέδια – για τους πιο ευάλωτους και όσους δεν μπορούν ή δεν θα μπορέσουν να προσαρμοστούν ή να ελιχθούν για την επιβίωση τους – αλλά βασικά να οργανώσει το πολιτικό σχέδιο ανάληψης της εξουσίας, για να καβαλήσει το κύμα και να το οδηγήσει εκεί που θέλουμε. Προς την ευημερία όλων. Αυτό – κατά τη γνώμη μου – είναι το σύγχρονο πατριωτικό κίνημα, αυτό θα πει πατριώτης σήμερα. Και όχι τα πλαστικά σημαιάκια και οι πομφόλυγες των μισαλλόδοξων κρετίνων που παπαγαλίζουν λέξεις που ούτε καν τις καταλαβαίνουν. Δεν υπάρχει πολύς χρόνος γι αυτό. Θα έλεγα και καθόλου χρόνος, ειδικά για την Ελλάδα.
Σε αυτό το σχέδιο και καθώς ο πλανήτη μας υποφέρει από τις πληγές που του προκάλεσε ο βάρβαρος ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός όλων αυτών των χρόνων, το οικολογικό πράσινο πρόσημο και αποτύπωμα έρχεται ως ικανή και αναγκαία συνθήκη του νέου παγκόσμιου πατριωτισμού. Γιατί ο μολυσμένος αέρας, τα μολυσμένα νερά σε πηγές, ποτάμια και θάλασσες, τα τρόφιμα φρανκεστάϊν που παράγουμε καταλήγουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μέσα μας. Τα αναπνέουμε και τα τρώμε. Χρειαζόμαστε άμεσα ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο.
Τα 2-3 χρόνια της πανδημίας με τον Covid απέδειξαν ότι αρκεί και μόνο ένα βιολογικό πείραμα, τυχαίο ή όχι αδιάφορο, για να ισοπεδώσει ατομικές και ανθρώπινες ελευθερίες που κανείς δεν διανοούνταν λίγο νωρίτερα. Διαλύθηκαν βασικά δημοκρατικά κεκτημένα. Ακόμη και για να βγεις από το σπίτι σου έπρεπε να πάρεις άδεια από το κράτος που γνώριζε και γνωρίζει κάθε σου κίνηση – πάντα για το καλό σου. Πάντα με το πρόσχημα ότι «μας σώζουν», μας διαλύουν. Τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν με αφορμή τον covid πρέπει να χτυπήσουν ηχηρές καμπάνες προειδοποίησης σε όλους τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς ανθρώπους. Στοχεύουν αποκλειστικά στους μικρούς και μεσαίους, της κοινωνικο – οικονομικής μας πραγματικότητας. Όσοι είχαν και έχουν ιδιωτικά τζετ, γιοτ, βίλες, καταθέσεις κ.α. δεν ακουμπήθηκαν καθόλου. Ούτε και τους ενδιαφέρουν όλα αυτά – προς το παρόν.
Και ο πόλεμος στην Ουκρανία – κατά τη γνώμη μου – εντάσσεται στο ίδιο σχέδιο των ελίτ. ΗΠΑ και Ρωσία, Μπάϊντεν και Πούτιν σε αγαστή συνεργασία μοιράζουν και διευθετούν τα βιλαέτια τους. Γι αυτό και έστειλαν και τον Μητσοτάκη στην αγκαλιά του Ερντογαν να μιλήσουν για Business και μοίρασμα των ενεργειακών οδών και κοιτασμάτων στην Μεσόγειο και προφανώς στην Κύπρο. Ρώτησαν κανέναν; Υπήρχε κάποια ενημέρωση ή έγκριση; Όχι. Στα χρόνια των μνημονίων καταργήθηκε το κοινοβούλιο που μετατράπηκε σε απλό διεκπεραιωτή – επικυρωτη των αποφάσεων της τρόικας – κανονική αποικία των ξένων η χώρα μας – και με την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το σύστημα Μητσοτάκη, καταργήθηκε επι της ουσίας και αυτό που λέμε «αστική κυβέρνηση» και αντικαταστάθηκε από το λεγόμενο «επιτελικό κράτος του Μαξίμου» δηλαδή από μια προσωπική «καγκελαρία» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι υπουργοί είναι – όπως και το κοινοβούλιο – διεκπεραιωτές, εκτελεστές ειλημμένων αποφάσεων..
Ακόμη – όπως όλοι βλέπουμε – και το σημερινό αστικό σύστημα διακυβέρνησης έχει υπονομευθεί και στην ουσία καταργηθεί και αντικατασταθεί 1ον από ξένη επιτροπεία και 2ον από μια μικρή ελιτ περι τον πρωθυπουργό που κάνει Business. Είχε δίκιο η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά. Η σημερινή κυβέρνηση της χώρας έπρεπε να ονομάζεται «Μητσοτάκης ΑΕ».
Για να ολοκληρώσω την παρέμβαση μου. Είναι όρος επιβίωσης για το λαό μας, για τα παιδιά μας μια πραγματικά σύγχρονη ανανεωτική αριστερά με οικολογικό πρόσημα και αποτύπωμα, που με όραμα, σχέδιο και τους κατάλληλα εκπαιδευμένους ανθρώπους και στελέχη, θα μπει σε αυτή τη μάχη, της οποίας το γήπεδο έχει στηθεί από τους αντιπάλους και ήδη θερίζουν. Για την Ελλάδα – που έχει μετατραπεί και σε αποικία ατέρμονου και αέναου χρέους – για να γίνεται στο διηνεκές το δωρεάν πλιάτσικο πετώντας φραγκοδίφραγκα στους τοπικούς κολαούζους τους, ο αγώνας είναι και εθνικοαπελευθερωτικός, στα νέα δεδομένα. Κοινωνική δικαιοσύνη, εθνική και λαϊκή απελευθέρωση και προκοπή, δημοκρατία για την ευημερία όλων μας. Σας ευχαριστώ πολύ.”